موعدش رسیده بود در هواپیما باز شد نوری بیرون آمد قامت افراشتۀ مردی که استقلال و آزادی ایران را با خود به ارمغان آورده بود بر پلکان هواپیما ظاهر شد امام پله ها را پائین می آمد حکم پیری داشت که عبا بر می کند شکاف انداخت و از تخته در نفوذ کرد به دلهای مشتاق عاشقانش، همان دم پرنده ای در قفس سینه بال بال زد، بال زدن پرنده بیدارمان کرد آمدن امام حلاوت و سُکر صبح را داشت این تن دیگر مال ما نیست پیش از این هم نبود از محفظه چهارم وجود پریده بودیم به شاخه اول، این حالت را از قبل می شناختیم وقتی شعار می دادیم خمینی خمینی قلب ما باند فرودگاه توست یقین آدمی ما همانی نیست که نام ما را داشت پرده ای مخفی تر، تا موعدش نرسد پرده نمی افتد.
زمانی که امام خمینی (رضوان اله تعالی علیه) در پانزده خرداد سال1342 آن طور با صلابت و غرور آمیز نغمه های انقلاب را ساز کرد حماسه جاویدان انقلاب اسلامی ایران رقم خورد و پانزده سال بعد آن آوا ترانه غیرت مردم مسلمان ایران شد.
ملت به استقبال مرهمی آمده بودند تا جراحت دلهایشان را درمان کنند امام برای مردم رنج کشیده ایران یک منجی بود که ظهور کرده بود امام مردم ایران را زیر بال و پر خود گرفت و به روح پرتلاطم آنها آرامش می بخشید و صدای اسلام خواهی معنویت، استقلال و آزادی را در گوش جان ایرانیان طنین انداز می کرد.
امام آمد، امامی که نه برگشت می شناخت و نه توقف، مقدماتی راهی را هم که در پیش گرفته بود از قبل فراهم کرده بود با دلی سرشار از خلوص و ایمان، و با برهانی بُرنده علیه رژیم ستم شاهی در دلش دژی بنا کرده بود از صبر و توکل و امید، با سالها خستگی از رنج تبعید و فراق، با دلی پرامید و قدم هایی استوار و کوله باری از عزت و شرف بر دوش، امام خود جلودار شد ابراهیم وار تبر بر دوش گرفت و بُت های طاغوت زمانه را در هم شکست و لبخند عزت و شرف و ایمان را بر لبان مردم نشاند.
امام ثابت کرد که حراست از ارزش های انقلاب تکلیف مردمانی است که با ذوق و شوق و از جان دل با خدا معامله می کنند و از مرگ نمی هراسند امام آیه های توانایی انسان را نوشت و سرود قدرت ایمان را نواخت با دلی سرشار از خلوص و ایمان لباس عزت و شرف و استقلال و آزادی را برای مردم ایران به ارمغان آورده بود، مردمی که مریدان واقعی راه امام راحل اند و هرگز به زنجیرهای گذشته بر نخواهد گشت.
بقیه در ادامه مطلب
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]
درباره این سایت